เหมือนฟ้าส่งลูกชายมาให้ลงโทษแม่ ที่คนเขาบอกไว้ “ลูกชายพอ 9 ขวบ เขาจะไม่เอาเราแล้วนะ” คิดกับตัวเองตลอดเลยว่า “ไม่จริงสิ!” เอ๊ย! แต่นี่ลูกแค่ 5 ขวบ จากเด็กน้อยเดินตามแม่ตลอด กลิ่นมาละ… แค่เรียกยังไม่หันเลย ฮือๆๆๆๆ บอกเลยว่านอยด์หนักมาก จะต้องเป็นแบบนี้จริงๆ หรือนี่?
ตั้งแต่ก่อนท้อง ลองระลึกชาติกลับไปดูนะ มีใครเคยโดนแม่ตัวเองหยามประโยคประมาณว่า “หึๆๆ ลองแกมีลูกชายซี่ แล้วแกจะรู้สึก” แม่เรามีเรา และมีน้องชายอีก 3 คน ตั้งแต่วัยรุ่น ก็ชอบได้ยินแม่บ่นบ่อยๆ แนวว่า “เออ ดีนะ น้องๆ ของแกเนี่ย มันหายหัวไปเลย” หรือ ถ้ามีอะไรที่แม่อยากบอกน้อง แม่ก็จะให้เราไปพูดแทน “แก ไปบอกน้องแกให้เก็บห้องหน่อยซิ” เราก็จะชอบถามแม่ว่า “ทำไมแม่ไม่ไปบอกเองล่ะ” แม่ก็จะตอบมาเหมือนเดิมทุกครั้ง “ไม่อยากยุ่งกับมัน” ห้าวๆ แบบนี้เลย
เวลาก็ได้ล่วงเลยมายี่สิบกว่าปี พอเราขายออกปั๊บ ท้องปุ๊บ แม่มานั่งข้างๆ จ้องท้องเรา “เออ นี่ถ้าแกมีลูกสาวนะ เป็นบุญของแกเลย” อ้าวแม่! นี่คือกำลังให้พรอยู่ หรือประชดเนี่ย แล้วสิ่งที่แม่รอคอยก็มาถึง เราท้องลูกชาย หน้าแม่ลอยมาทันที บวกกับหน้าน้องชายเราที่นางๆ ทั้งสอง แทบจะไม่เคยอยู่บ้าน ไม่เคยพาแม่ไปกินข้าว ไม่เคยโทร.มาถามว่าแม่เป็นไงบ้าง มันลอยเด้งเข้ามาปะทะให้หลอนไปถึงเส้นเลือดฝอยที่เล็กที่สุดในหัวใจเราเลย
เพื่อนๆ ก็ให้กำลังใจซะจริ๊งงง “แกได้ลูกชายเหรอ 55555 ยินดีด้วยนะแก อีกไม่กี่ปีแกจะรักชั้นมาก” “ทำไมยะ?” “อ้าว ก็ลูกแกก็จะไม่เอาแกเลยยยยยไง” ตอกย้ำกันเข้าไป เพื่อนทุกคนที่มีลูกชาย ที่ลูกชายนางๆ ตอนนี้สิบห้าหย่อนๆ กันหมด พูดกับเราเป็นเสียงเดียวกัน พูดยังไงก็ไม่รู้สึก เพราะมันยังมาไม่ถึง เราก็ก้มหน้าก้มตาประคบประหงมลูกชายสุดที่รักต่อไป จะเป็นไปได้ยังไง ลูกที่บอกว่า “เจเจรักแม่ที่สุดในโลกเลย” อยู่ทุกวัน ไม่มีทางร้อกกก
และแล้ว…..สิ่งนั้นคุณได้แน่นอนค่ะ! พอลูกชายสุดเลิฟของเราอายุย่างเข้าขวบที่เก้าเผ็ง มีวันหนึ่งกลับบ้านมาเจอหน้าลูก กำลังจะเอามือไปลูบหัว ลูกเอามือปัดมือเราออก แล้วลุกขึ้น แล้วเดินหนี เฮ้ยยยยยยยยย ขอรีเพลย์นะ ลูกปัดมือ ลูกลุกขึ้น ลูกเดินหนี บร๊ะเจ้า! ความเป็นแม่ที่ทั้งรักทั้งนอยด์ มันแล่นเข้าไปจับใจเรา แล้วใจหายแว่บบบทันที หน้าแม่ลอยมาอีกครั้ง อีเพื่อนทุกคนที่เคยเตือนไว้ลอยมาหนักมาก หรือนี่มัน? โอ้! ไม่นะ! ไม่ทันแล้ว…. เขาได้เปลี่ยนไปแล้ว
หลังจากนั้นก็มาอีกเป็นระลอก พอไปบอกรักลูก แล้วถามเค้ากลับ “รักแม่มั้ยลูก?” ลูกไม่ตอบแน่ะ ถามอีก ลูกบอกว่า “โอยยยย แม่ แม่ถามอีกแล้วนะ” เออ! ก็แม่นอยด์นี่ แล้วลูกก็ถอนหายใจ สั่นหัว โอยยยย อกแม่จะแตกเป็นเสี่ยงๆ ทำไม!!!
สงสัยนักว่าสิ่งนี้จะเกิดกับเราจริงๆ หรือ ภาพน้องชายที่เดินหนีแม่เราตลอด นั่งจมกับเกมส์ทั้งวันทั้งคืน เอะอะอะไรก็ไปหาเพื่อนๆ มันมาหลอนมากๆ เลยขอหาข้อมูลให้หายคาใจเลยดีกว่า ทุกเอ็กซ์เปิร์ตเขาบอกว่า
เด็กผู้ชายจะเริ่มเปลี่ยนตอนเข้าวัยรุ่น ด้วยฮอร์โมนนี่ล่ะที่จัดให้เขาเป็นแบบนี้ คือเขาจะมีความรู้สึกว่า “แม่คือหัวหน้า” รู้สึกไม่เป็นตัวเองเวลาอยู่ใกล้ๆ แม่ เหมือนแม่จะคอยบอก คอยสั่งเขาตลอด มันไปกระตุกความเป็นชายหนุ่มของเขา เขารู้สึกว่าแม่อยู่คนละฝั่งละ ผิดกับตอนเด็กๆ ที่ลูกชายจะต้องการคอมฟอร์ทจากแม่ที่สุด ตอนเด็กๆ เวลาแม่บอกให้ทำอะไร ลูกชายจะรับได้ เขาไม่รู้สึกอะไรมาก แต่พอวัยรุ่นปั๊บ ทันทีที่แม่บอกอะไร เขาจะมีปฏิกิริยาแนว “แม่เลิกบอกให้ผมทำอะไรสักทีได้มั้ย?” ขึ้นมาทันที คืออีโก้ความเป็นชายมันโชติช่วงมาก แม่ไม่ควรปล่อยแสงมาสู้เขานั่นล่ะ และเขาจะเริ่มออกอาการคือ
- ออกห่างจากแม่ จะไม่ค่อยอยากเจอหน้าแม่ ไม่อยากคุยกับแม่เท่าไหร่ เขาอยากอยู่กับพ่อ กับเพื่อนผู้ชายมากกว่า
- เขาจะมีปฏิกิริยาตรงกันข้ามกับแม่ ถ้าแม่ชอบว่ายน้ำ เขาจะไปเตะบอล แม่ทำกิจกรรมอะไร เขาจะไปทำแบบตรงข้าม
- อีกอย่างคือเขาจะคอยวิจารณ์แม่ด้วยน่ะสิ สมมุติแม่ออกความเห็นเรื่องๆ หนึ่ง ถึงไม่เกี่ยวกับเขา เขาก็อาจมีพูดแย้ง แทงใจแม่เล่นๆ เพื่อโชว์ว่า เขาน่ะคิดเองได้นะ ไม่ต่องให้แม่นำตลอดหรอก
โห! โหดอะ แล้วทำไงต่อดี ผู้เชี่ยวชาญบอกว่า “ไม่ต้องทำอะไรทั้งนั้น” ให้เรสเป็คท์ลูกที่เขาเป็นแบบนี้ แม่ก็คอยดูอยู่ห่างๆ ให้เขารู้สึกว่า แม่เข้าใจลูกนะ อยากมาหาแม่เมื่อไหร่ แม่ก็พร้อมตลอดล่ะ โก ซี เดอะ เวิร์ลด์ เลยลูก มองแง่ดี ถึงเวลาที่แม่ได้ฝึกปล่อยวางสิ่งที่รักที่สุด และได้รีแลกซืกับตัวเองซะที ลุยเลย! ฝันอะไรที่แม่ยังค้าง จัดให้หนักเลย มีอีกอย่างคือ ลูกชายชอบให้แม่ตัวเองคูลๆ ฮอตๆ ลองไปเทรคกิ้ง ปีนผา ดำน้ำดูสิ ลูกชายจะอะเมซิ่งในตัวแม่มากๆ และไม่ต้องห่วงเลย เขาไม่มีวันไปจากอกคุณไกลแน่นอน ถ้าไปไกลก็เกี่ยวให้กลับมาซักแป๊บ นะ อย่านอยด์ แอ๊บคูลไปเลยดีกว่า เราต้องมาเหนือสิ!!
แม่สู้ๆ !!
Copyright 2017 www.momscream.com
