เป็นฝันของฝันของฝันเลย มีมานานก่อนลูกจะเกิดด้วยซ้ำ อยากมีโมเมนท์พาลูกไปเที่ยวกันสองคน แต่ทำไมยิ่งอายุเยอะ เรายิ่งเป็นคนกลัวโน่นกลัวนี่ไปหมดนะ เอาแค่พาลูกไปพัทยายังฝ่อๆ เลย มาเจอกับคุณแม่ปลาทู วันที่เจอกันน้องปลาบอกว่า “เดี๋ยวจะไม่อยู่นะพี่ พาคาเวียร์ไปอเมริกา” เราก็นึกว่าไปกันทั้งแฟมิลี่ “เปล่าพี่ ไปกันสองคน” “หา!!! ปลา!!! กล้าขนาดนี้เลยเหรอ” พอเธอกลับมาจากอเมริกาปั๊บ เราเลยขอเมาท์ต่อ น้องปลาเล่าว่า
“จริงๆ คิดมานานแล้วว่าอยากพาลูกเที่ยว เพราะเราชอบเที่ยว รอเวลาที่เค้าโตพอดีที่จะไปกับเราได้ เมื่อต้นปีเค้าสี่ขวบหกเดือน ไปญี่ปุ่นทั้งครอบครัว แล้วรู้สึกว่าเขาสนุก แล้วไม่เรื่องเยอะ ก็เลยคิดว่าพอเขาห้าขวบ จังหวะพอดี โรงเรียนปิดเทอม ก็เลยเอาเลย ไปกันลูก!”
ง่ายๆ แค่นี้เลยเหรอปลา ต้องเตรียมตัวเยอะมั้ย?
ปลางงกับคำถามเรามาก “เตรียมอะไรพี่?” “ก็แบบ เตรียมโน่นนี่อะ จริงๆ พี่ว่าสำหรับพี่คือเตรียมใจมั้ง” ปลาขำ “ไม่เลยพี่ ไม่เตรียมอะไรเลย” ปลาบอกว่าเธอแค่เริ่มจากถามลูกก่อนว่าอยากไปไหน ก็เปิดรูปให้เขาดู แล้วที่ที่เธอนำเสนอลูก ปลาบอก “ต้องเป็นที่ที่เราคุ้นชินเลย” ปลาเคยไปเรียนที่อเมริกามา เธอค่อนข้างคุ้นกับแอลเอ ก็เลยหาที่เที่ยวแถวนั้นให้ลูกดู ปรากฏว่ามาโป๊ะเชะกับ Lego Land นี่ล่ะ “คาเวียร์ชอบต่อเลโก้มาก ต่อเป็นรถ เป็นรถดับเพลิงตามจินตนาการของเขา พอเห็นเลโก้ แลนด์นี่คลั่ง อยากไปเลย” เคล็ดลับอยู่ตรงนี้ “พอเขาอยากไป ทุกอย่างก็ราบรื่น พูดอะไรก็เชื่อ ให้ทำอะไรก็ทำไปหมด”
แล้วปลากลัวมั้ย?
“ไม่กลัวอะไรเลย อาจมีนิดๆ หน่อยๆ นะ แต่เรื่องใหญ่ๆ ไม่กลัวเลย” คือถ้าเป็นเราคงกลัวตั้งแต่นั่งเครื่องบิน กินข้าว นั่งรถเมล์สาระพัด ลูกต้องหวีดแน่ๆ ปลาบอกว่าปกติ เลี้ยงลูกเองอยู่แล้ว จะรู้ต่อมลูกหมด ชอบประโยคนี้ของปลาว่า “เรารู้จักเขาดีที่สุด เขาเองก็รู้จักเราดีที่สุด” ปลาเลยมั่นใจมากว่าทริปจะโอเค
เริ่มตั้งแต่ขึ้นเครื่องบิน ไหวมั้ย?
แม่หลายๆ คนพอได้ยินคำว่าเครื่องบิน อาจจะมีอาการพารานอยด์ขึ้นหัว นั่งไปฮ่องกงใกล้ๆ ยังหวั่นๆ นี่ปลาจัดยาวไปแอลเอ เทคนิคก็คือ “เลือกเวลาดีๆ เอาที่เขาขึ้นแล้วหลับไปเลย” ปลาจัดหนักให้คาเวียร์เล่นๆๆๆๆ ให้เยอะเข้าไว้ แล้วพอขึ้นเครื่อง กินนมปั๊บ ก็หลับจริงๆ ด้วย แม่ลูกนั่งชั้นเอโคโนมี สายการบิน Eva Air เทคนิคอีกอย่างก็คือ “ไม่คิดว่านั่งเอว่าข้างหลังจะดีแบบนี้ค่ะ คือปกติจะกลัวนั่งข้างหลังว่าจะโคลงๆ คนจะไปอัดๆ ตรงนั้นมั้ยแต่ความจริงนั่งข้างหลังนี่ห้องน้ำสะอาดมาก เพราะคนจะเดินไปเข้าข้างหน้ากันหมด แล้วลูกเรือจะอยู่ตรงนั้น ก็เลยทำความสะอาดห้องน้ำตลอดเวลา มีพื้นที่โล่งๆ ตรงแอร์โฮสเตส ให้ไปยืนๆ เดินๆ ได้ด้วย และจะขออะไรแอร์นี่สะดวกมาก เพราะอยู่ใกล้เลย” น้องคาเวียร์ไม่ค่อยกินอาหารบนเครื่อง แต่ปลาก็เฉยๆ ไม่นอยด์ “ก็กินนมไป แล้วก็หลับยาวเลย มาตื่นตอนก่อนเครื่องลง 2 ชั่วโมง”
แม่ทำอะไร ลูกก็ทำด้วย
พอไปถึงแอลเอ ผ่านตอมอเรียบร้อย ปลาก็เข้าเมืองไปอยู่บ้านเพื่อน โชคดีบ้านเพื่อนทำร้านอาหารไทย คาเวียร์เลยมีไก่ทอด มีอาหารไทยกินตลอด วันแรกแม่ลูกก็หลับกันไป คาเวียร์เจอห้องนอนใหม่ แต่ไม่ร้องอะไรเลย ดีใจอีกต่างหาก ปลาบอก “ลูกปรับตัวได้ทันที” แล้วพอตื่น แม่ลูกก็พากันไปเดินเล่นใกล้ๆ บ้าน “พยายามหาที่อยู่ที่มีซูเปอร์ มีร้านอาหารเอาไว้” ปลาแนะนำ และทุกซูเปอร์มาร์เก็ต Ralph ของที่นู่น จะมีมุมของเล่นเด็ก แค่พาไปเดินซูเปอร์ลูกก็เพลินแล้ว ในซูเปอร์มีอาหารทุกอย่างที่เด็กกินได้ ปลาบอกว่าแม่ๆ ไม่ต้องวอรี่เลย การเดินทางก็ใช้ Uber เอา มาเร็วมาก สะดวกสุดๆ
บุก Lego Land
พักผ่อนพอไหวจากเจ็ทแล็ก ปลาก็พาลูกลุยเลโก้ แลนด์ ค่าตั๋วจะแพงเลย ร้อยกว่าเหรียญต่อวัน แต่ด้วยความโชคดีปลาไปซื้อเฟรนช์ฟรายส์ที่แม็คโดนัลด์ หลังใบเสร็จได้โปร ซื้อตั๋ว 2 ใบ ฟรีเด็ก 1 คน ปลาชวนเพื่อนไปด้วยอีกคน ก็เลยเซฟไปได้เยอะ เลโก้ แลนดือยู่ซานดิเอโก้ ก็ขับรถจากแอลเอไปชั่วโมงกว่าๆ แนะนำว่าก่อนไปเตรียมชุดว่ายน้ำไปกันด้วยแม่ลูก เพราะที่นี่มีวอเตอร์ ปาร์คสุดอลัง! ไฮไลท์อีกอย่างที่นี่คือขับรถที่เป็นเลโก้ อันนี้คาเวียร์เลิฟมาก เด็กๆ ทุกคนก็น่าจะเลิฟด้วย ไทยแลนด์ไม่มีชัวร์ อยู่ในเลโก้ แลนด์ได้ทั้งวัน เป็นสวนสนุกเด็กที่น่าพาไปมาก คาเวียร์พอกลับถึงไทยปั๊บบอกเลย อยากกลับไปอีกทันที!
ปลาเที่ยวกับลูกไป 10 วัน ไปเที่ยวทุกที่ที่ปลา และลูกอยากไป สิ่งที่ปลาได้จากทริปนี้ ปลาบอกว่า
ลูกนิสัยเปลี่ยนเลย
“ลูกช่วยเหลือตัวเองได้ดีขึ้นมาก กลับมานิสัยเปลี่ยนเลย อย่างอยู่บ้านจะมีคนช่วยเขาตลอด เขาเลยขี้เกียจ แต่พอต้องอยู่กันสองคน เขากินข้าวเอง อาบน้ำเอง แล้วเดินกับเราได้เป็นครึ่งวันไม่มีบ่นเลย กินเยอะกว่าเดิม กินง่ายกว่าเดิมด้วย” ฟังมาถึงตรงนี้แล้วอยากพาลูกพุ่งไปบ้าง คำว่า “นิสัยเปลี่ยน” นี่โมติเวทสุดๆ
อีกอย่างที่ปลาชอบคือ “เราสามารถเข็นรถเดินช้อปปิ้งได้ เอาหนังสือให้เขาเล่มหนึ่ง เขาก็อ่านของเขาไป บางทีมีหลับในรถเข็นเลย” สิ่งที่ไม่อยากจะเชื่อกับลูกอีกก็คือ “ซื้อของเล่นให้ บอกว่าอดทนนะ ไปแกะที่เมืองไทย ไม่อยากจะเชื่อว่าเขาอดทนได้ เขาไม่แกะของเล่น” ถามปลาว่าคาเวียร์พูดภาษาอะไรตอนไป “ภาษาอังกฤษหมด ปล่อยของค่ะ” คือปกติน้องคาเวียร์จะชอบสปีคอยู่แล้ว ปลาเล่าว่ามีบ่นว่าฝรั่งแซงคิวด้วยนะ
ลูกเข้าใจเรามากขึ้นด้วย
อีกอย่างที่ปลาบอกก็คือ “ลูกเข้าใจเรามากขึ้น บางอย่างไม่เคยเห็นเขาทำเลย อย่างมีหยิบขนมมาให้เราบอกว่า ให้เก็บไว้กินในรถนะ เดี๋ยวแม่หิว แล้วตอนนั่งเครื่องกลับบอกเราว่า เราเป็นแม่ที่ดีที่สุดในโลกเลย รักแม่มากนะ เราก็บอกเขาว่า ลูกก็เป็นเด็กดีที่สุดในโลกเหมือนกันนะ”
เป็นความทรงจำของเราสองคนแม่ลูกไป
“มันเหมือนเป็นความทรงจำในช่วงอายุเค้า พอไปแล้วทำให้เราอยากพาเขาไปที่อื่นๆๆๆ อีก แล้วก็อยากให้เขาไปกับพ่อเค้าด้วย เด็กไม่ได้ต้องการแม่อย่างเดียว แต่ไปสองคนก็ไม่เหงา มันเติมเต็มได้เหมือนกัน” ปลาแนะนำแม่ๆ ด้วยว่า “บางทีเราคิดว่าลูกทำไม่ได้ แต่จริงๆ เขาเอาตัวรอดได้ก่อนเราอีก กระโดดขึ้นรถเมล์ก่อนเราเลย กินก็กินง่ายๆ เราสั่งน้ำที่สตาร์บัคส์ให้เขาครั้งเดียว หลังจากนั้นเขาสั่งเองได้ทุกมื้อ สำคัญคือไปกับลูกต้องรู้ว่าเค้านอนเวลาไหน หิวเวลาไหน แค่นั้นเอง”
ปลาย้ำว่า “เชื่อเถอะว่าลูกเก่งกว่าที่เราคิด เขาปรับตัวได้จริงๆ ไม่ยากเลย แม่ๆ ไม่ต้องกลัวเลย ถ้าเราคิดให้มีความสุข อยู่ที่ไหนกับลูก ยังไงก็มีความสุขแน่นอน”
ขอบคุณแม่ปลาทู กาญจนา สิงหมณี 38 ปี และน้องคาเวียร์ 5 ขวบ มาเล่าเรื่องให้มัมสกรีมอินสไปร์ตามไปด้วยนา
