ความเอ็กซ์ตรีมมีอยู่ในหัวใจของผู้หญิงที่พร้อมจะเป็นแม่ทุกคน สำหรับเธอคนนี้ก็เหมือนกัน คุณโบว์ – รศ. ดร. กัณวีร์ กนิษฐ์พงศ์ อาจารย์มหาวิทยาลัยที่มีรอยยิ้มที่ทำให้เราเจอครั้งแรกถึงกับอยากกอดเธอแรงๆ ใครจะรู้ว่าข้างในของเธอยังอ่อนไหวมากขนาดไหน เพราะประสบการณ์ที่ตั้งท้องแล้วแท้งมาถึง 7 ครั้ง และคำถามที่ยังหาคำตอบไม่ได้ว่าทำไมถึงยังไม่สามารถมีลูกได้ซักที แต่ที่รู้แน่ๆ วันนี้คุณโบว์อยากมาเล่าเป็นอีกกำลังใจให้คนที่พยายามจะมีลูกแล้วยังไม่สำเร็จหรือเจอเรื่องแย่ๆ มาอ่านเรื่องราวของเธอแล้ว ให้รู้ไว้เลยว่ายังมีคนที่เจอความเสียใจมากมายอีกบนโลก แต่ต้องลุกขึ้นมาสู้กับตัวเองให้ได้
ตอนนี้คุณโบว์อายุ 40 ปีแล้ว เธอแต่งงานมาตั้งแต่ปี 2011 ถึงวันนี้ก็ 7 ปีแล้ว เธอเล่าว่าตั้งใจที่จะมีลูกเลยหลังแต่งงาน และความเป็นไปได้ก็ชัดเจนขึ้นทันทีที่เริ่มตั้งท้องลูกครั้งแรก
แท้งครั้งที่ 1
“ปี 2012 ตอนนั้นอายุประมาณ 34 ปี สุขภาพไม่มีอะไรผิดปกติ ครั้งแรกพอรู้ว่าท้องช่วง 5 สัปดาห์ก็แท้งทันที วันแรกจำได้เลยว่าไปตรวจเลือด คุณหมอก็บอกว่าตั้งครรภ์ คืนนั้นกลับมาปวดท้องแล้วเลือดออกเลย รุ่งขึ้นแอดมิดเข้าโรงพยาบาลเพราะปวดท้องมาก เลือดออกมาเยอะมากคือแท้ง ครั้งแรกยังไม่เสียใจเท่าไหร่ เพราะคนบอกว่ามีโอกาสแท้งได้ พยายามต่อไป”
แท้งครั้งที่ 2
“เราลองดูใหม่ ครั้งที่ 2 ปีเดียวกันเลย ประมาณปลายปี 2012 ก็ท้องอีก วิธีธรรมชาติด้วย คราวนี้อยู่ได้ 8 สัปดาห์ หัวใจหยุดเต้น เราไปฝากครรภ์แล้วไปตรวจ พออัลตร้าซาวนด์หมอก็บอกว่าหัวใจเต้นช้านะ ตามผลอยู่ไม่นานหัวใจเด็กก็หยุดเต้นไป ครั้งที่ 2 ตอนนั้นก็เศร้าเหมือนกันค่ะ”
คุณโบว์และสามี
แท้งครั้งที่ 3
“พอครั้งที่ 3 เริ่มไปทำ IVF ครั้งแรกเลยติดเลยทันที เราคิดว่าติดง่ายจัง ไปทำครั้งแรกติดเลย แถมได้แฝดสามอีก เราดีใจได้ทีเดียวสามคน เราคิดว่าทำครั้งนี้ครั้งเดียวจบเลย เตรียมตัวทุกอย่าง พอตั้งครรภ์ได้ 18 อาทิตย์ก็ท้อง 4 เดือนกว่าแล้วนะคะ อยู่ดีๆ น้ำก็เดิน น้ำคร่ำออกมา เราตกใจมาก รีบไปโรงพยาบาลทันที หมอให้แอดมิด หมอบอกว่าน้ำคร่ำถ้าออกถือว่าอันตรายแล้ว เขาก็มอนิเตอร์ตลอด นอน bed rest อยู่ที่ ร.พ. เดือนนึงเต็มๆ อาทิตย์แรกเครียดมาก หมอไม่ให้ขยับเลย อยู่บนเตียงอย่างเดียวเท่านั้น จนหมอมอนิเตอร์ว่าไม่มีน้ำออกแล้ว เด็กก็โตขึ้นเรื่อยๆ แต่เพื่อความปลอดภัย ให้อยู่โรงพยาบาลไปจนถึงคลอด ให้นอนไปเรื่อยๆ แต่ผ่านไป 1 สัปดาห์ หมอก็ให้เดินไปเข้าห้องน้ำอะไรได้บ้าง แต่ปรากฎว่าเราใช้ชีวิตอยู่ ร.พ. ได้เดือนนึง คิดว่ารอดแล้วแหละ น้ำก็ไม่ออกแล้ว ไม่มีเลือดไหล เด็กก็โตด้วย หมอมาทุกอาทิตย์”
“เดือนนึงพอดีเป๊ะ อยู่ดีๆ ก็ปวดท้องขึ้นมาแล้วปวดรุนแรงขึ้นเรื่อยๆ แค่คืนเดียว บีบจนปวดท้องมากจนวันรุ่งขึ้นไปเข้าไอซียู หมอก็ให้มอร์ฟีน เพราะมันบีบมาก ให้ยาป้องกันการหดตัวของมดลูก โดนเยอะมาก แต่สุดท้ายเอาไม่อยู่ ยาที่ดีที่สุดที่มีในประเทศไทย หมอเอามาใช้หมดแล้ว โดสหนึ่งก็แพง คุณหมอต้องเอามาจาก ร.พ. อื่น ฉีดให้ก็เอาไม่อยู่ ก็คลอด”
เห็นลูกค่อยๆ หมดลมหายใจ…
“ครั้งนั้นหนักมากจริงๆ ค่ะ เพราะเด็กโตแล้ว ตอนที่คลอด เด็กประมาณ 500 กรัม 3 คนและต้องเบ่ง 3 รอบ เบ่งรกออกมาอีกเป็น 6 รอบ รอบนั้นหนักสุด เพราะช็อคมาก เด็กออกมาเราเห็นตอนทำคลอด เขากระดิกตัวได้ แต่ไม่มีปอด หายใจไม่ได้ ร้องไม่ได้ คลอดออกมาแล้วเงียบ เป็นครั้งแรกที่เห็นทุกอย่างในห้องคลอด เพราะตอนนั้นก็ตี 2 พยาบาลไม่คิดว่าจะคลอด คิดว่าจะเอาอยู่ คุณหมอก็ให้เตรียม NICU ดูแลเด็กแรกคลอด เผื่อจะให้เด็กไปเข้าเตาอบ แต่พอเห็นสภาพเด็กออกมา เข้าเตาอบก็คงไม่ได้ช่วย เราเห็นหมดเลย 3 คนแล้วเห็นว่านิ่งไปทีละคน คนที่ออกมาคนแรกกระดิกได้แป๊บเดียวก็นิ่งไป คนที่สองก็นิ่งไป คนที่สามอยู่ได้ถึงเช้า ซึ่งพยาบาลก็คงไม่ได้คิดอะไรเอามาให้เราดู เพราะคิดว่าเราอยากดู เห็นแล้วเราก็ช็อก รอบนั้นนี่ทำใจไม่ได้ ทำใจอยู่นานมาก เพราะออกมาแล้ว 3 คน เขาเหมือนเด็กทุกอย่างมีหน้าตา แต่แค่ไม่มีปอด เพราะตอนนั้นน้ำคร่ำเดิน 18 สัปดาห์ ตอนคลอดก็ 22 สัปดาห์ 5 เดือนครึ่ง ตอนนั้นเราลุ้นว่าขอให้อยู่ได้ซัก 6 เดือนในท้อง มันก็มีโอกาสเข้าตู้อบ แต่ไม่ถึงจริงๆ สุดท้ายก็รอบนั้นกว่าจะทำใจ กว่าจะฟื้นก็นาน”
“จำได้ว่ากลับมาบ้านแล้วเหมือนฝันร้าย เหมือนเราเพิ่งตั้งครรภ์แล้วเราคิดว่าเราตื่นเต้นมาก เราเตรียมตัวนู่นนี่แต่สุดท้ายก็ไปหมดเลย ถ้าอยู่บ้านจะเครียดมาก เหมือนเราเห็นภาพก็เลยทำงาน ออกมาก็ทำงาน ช่วยได้เยอะ ทำให้ลืมได้บ้าง ไม่มานั่งคิดมาก ดีขึ้นก็เกือบปีแล้วเราต้องรักษาตัว เพราะรอบนั้นเสียเลือดเยอะ เกือบปีก็เลยทำใหม่”
แท้งรอบที่ 4
“ทำ IVF อีกรอบ ทีนี้หมอเลยใส่ตัวอ่อนให้แค่ 2 ตัว หมอบอกว่า 3 อาจจะเยอะเกินไป พอใส่ให้สองรอบที่ 4 เหมือนเดิมคือแท้งตอน 8 อาทิตย์ เด็กหัวใจหยุดเต้นเหมือนกัน แท้งอีกแล้วก็เอาใหม่ ครั้งนี้สู้ครั้งที่ 3 ไม่ได้ อันนั้นเราไปไกลมากแล้ว ครั้งนี้คิดว่า 8 สัปดาห์ไม่หนักมาก”
แท้งครั้งที่ 5
“เราเริ่มใหม่ทำ IVF อีกรอบหนึ่ง จะบอกว่าทำเท่าไหร่ก็ติดได้ไม่มีปัญหา หมอใส่ให้ 2 ก็ติดหมด ครั้งนี้ดีใจได้แฝดอีกแล้ว ครั้งนี้ระวังตัวเต็มที่ ตอนนั้นทำงานที่กระทรวงคมนาคมไม่อยู่บ้าน เช่าโรงแรมอยู่ใกล้ๆ เลย จะได้เดินทางง่ายไม่เหนื่อย ลดการเดิน ระวังเต็มที่เหมือนกันเป๊ะ 18 อาทิตย์ เลือดออก ตอนนั้นอยู่โรงแรมแถวนั้น แฟนพาไปหาหมอ หมอก็ตรวจบอกว่ารกเกาะต่ำ เราไปหาหมอที่เก่งที่สุดแล้ว แกก็บอกว่าไม่ต้องห่วง เขาก็ดูแลให้เรากินยาคุมป้องกันมดลูกบีบตัวจนอยู่ ร.พ. ได้อาทิตย์เดียว น้ำเดินอีกแล้ว หมอก็บอกให้ทำใจเลย เพราะน้ำเดินเมื่อไหร่จะมีการติดเชื้อ พอติดเชื้อมดลูกบีบตัวก็ขับออก เราก็อีกแล้วเหรอ ก็ร้องไห้ทุกวันที่นอน รพ รนอเวลาที่มดลูกบีบ แล้วก็มาจริงๆ แค่ 2 อาทิตย์ มดลูกก็บีบ คุณหมอก็ย้ายให้มาอยู่ ร.พ. ที่ถูกหน่อย ตอนนั้นคุณหมอรู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้น ไม่ได้ให้เรากินยาแล้วก็ทำคลอดเหมือนรอบแรกเลย เราต้องคลอด 4 รอบ เพราะมีเด็ก 2 รก 2 แต่เราไม่เห็นสามีเห็น เขาจะไม่ให้เราเห็น แต่ก็คงตัวเล็กเหมือนกัน อายุครรภ์เท่าๆ กัน แต่รอบนี้หนัก ถึงจะสองคนแต่เลือดออกเยอะมากจนค่าเกล็ดเลือดต่ำ อาจจะช็อคเสียชีวิตได้ ตอนนั้น คลอดเสร็จปุ๊บ หมอก็ถามว่าอยู่รักษาตัวก่อนมั้ย เราบอกไม่อยู่แล้ว อยู่แล้วเศร้าจะกลับบ้าน พอคลอดแล้ววันรุ่งขึ้นกลับเลย พอกลับออกมาจะเป็นลม เสียเลือดไปเยอะ คราวนี้โดนแอดมิดอีกรอบ ต้องให้เลือดเลย รอบนี้ก็ช็อคอีกเหมือนรอบ 3 เพราะเรามาไกลแล้ว จริงๆ ก็ไม่ไกลมากเท่าคนอื่น แต่ก็ไกลที่สุดเท่าที่เคยท้องมา เลยกลับมาพักที่บ้าน คราวนี้พักไปนานเป็นปี”
แท้งครั้งที่ 6
“เราเลยลองใหม่ เพราะตัวอ่อนเหลือทำ IVF อีกรอบติดอีกแล้ว แต่เหมือนเดิม 8 อาทิตย์ก็หลุดไป”
แท้งครั้งที่ 7
“จนมารอบที่ 7 ปีที่แล้วนี้เอง เราไม่ทำ IVF แล้ว ทำแบบธรรมชาติก็รู้สึกสบาย ไม่เครียดไม่อะไร ก็ 8 สัปดาห์ เพิ่งแท้งไปเมื่อพฤษภาปีที่แล้วล่าสุด ก็หยุดมาถึงจนตอนนี้ก็ไม่ได้พยายามใหม่อีกเลย”
จิตใจแย่จนต้องไปพบจิตแพทย์
เจอมาหนักมากแบบนี้ คงไม่แปลกที่คุณโบว์จะบอกตอนนี้ไม่กล้าเห็นคนท้องหรือเด็กทารกอีกเลย จำรู้สึกเซนซิทีฟกับตัวเองมากๆ “แต่ละครั้งฟื้นตัวเองด้วยการทำงานเลยค่ะ อยู่บ้านไม่ได้ จะคิดมาก เพราะงานเยอะด้วย พอทำงานแล้วจะลืมหมด จนรอบสุดท้ายถึงปัจจุบันเหมือนจะเป็นโรคจิตนิดๆ เห็นคนท้องจะไม่อยากดู เห็นเด็กอ่อนจะรู้สึกไม่อยากคุยด้วย ไม่อยากเห็น เพราะเราจะรู้สึกทุกครั้งว่าทำไมเราถึงไม่มีโอกาสได้มาถึงขั้นนี้ อย่างเพื่อนคลอดลูกใหม่ๆ เราจะไม่อยากไปเยี่ยมเลย เขาก็รู้และเข้าใจว่าทำไมเราไม่ไปเยี่ยม เพราะเรายังคิดถึงและรู้สึกทุกครั้ง เคยถึงขั้นไปหาจิตแพทย์เลยค่ะ ทำไมถึงเป็นขนาดนี้ หมอก็เล่าให้ฟังว่าเป็นกับทุกคนแหละ คนที่สูญเสียเป็นกันหมด ก็พยายามให้หากิจกรรมอย่างอื่นทำ ไปเที่ยวกับแฟน ตอนนี้ก็ดีขึ้น พอห่างมาก็ทำใจได้ เวลาเห็นเด็กทารกไม่ไหว แต่ถ้าโต 1-2 ขวบอันนี้โอเค”
ตรวจลึกถึงพันธุกรรม แต่ยังไม่เจอสาเหตุ
“ คุณหมอก็สงสัยหลายอย่างนะคะว่าทำไมถึงแท้งทุกครั้งอย่างนี้ เราตรวจภายในทุกอย่างมดลูกปกติหมด แต่ตอนที่แท้ง 8 อาทิตย์ หมอสงสัยมากเพราะว่าเป็นแบบนี้มา 5 รอบ หมอก็เลยคิดว่าน่าจะเกิดจากพันธุกรรม เลยไปตรวจกับอาจารย์ที่อยู่ศิริราช เป็นหมอด้านพันธุกรรมที่มีในประเทศไทยไม่กี่คน เขาก็ไม่พบความผิดปกติ แต่เขาก็บอกว่ารอบต่อไปก็ให้ธรรมชาติ เพราะเหมือนธรรมชาติจะช่วยเลือกตัวที่สมบูรณ์ที่สุด และให้กินวิตามินสลายลิ่มเลือด เพราะเป็นไปได้ว่ามีอะไรไปอุดตันเส้นเลือดเราแล้วส่งไปเลี้ยงเด็กไม่ได้ แต่พอคุยกับคุณหมอคนอื่นเขาก็บอกว่าไม่เกี่ยวหรอก เราก็ไม่รู้ สรุปแล้วหาสาเหตุไม่เจอ หรือสงสัยว่าเป็นเพราะท้องลูกแฝดหรือเปล่า แต่คุณหมอที่ทำ IVF ก็ไม่รู้เลย เพราะส่วนใหญ่ที่ทำมา ถึงจะเป็นแฝดสาม เขาก็อุ้มท้องได้ แต่การท้องแฝดก็อาจมีโอกาสคลอดก่อนกำหนด แต่ก็ไม่ควรจะคลอดเร็วขนาดนี้ อย่างตอนท้องแฝดหมอบอกว่าแต่ละคนก็เป็นถุงของตัวเองแล้วมาสีกัน พอสีกันน้ำก็รั่ว แต่ก็เป็นไปได้ยาก เพราะถุงน้ำคร่ำเหนียวน่าจะรั่วยาก แล้วแปลกตรงที่หยุดรั่วแล้วรอบแรกแต่สุดท้ายก็ยังบีบตัวอยู่ดี”
เสียใจแต่ต้องมีกำลังใจให้ตัวเอง
คุณโบว์บอกว่าร้องไห้และเสียใจทุกครั้ง แต่อาจมากน้อยต่างกัน “เราก็อ่านหาอ่านเยอะ ตั้งแต่อ่านมาไม่เคยเห็นคนแท้งเยอะขนาดเรามาก่อน รู้สึกว่าเราหนักสุด เวลาอ่านพวกคอลัมน์อย่างของ Momscream เห็นทุกคนเล่ามา เราหนักมากและยังไม่ประสบความสำเร็จ เพราะส่วนใหญ่เขาก็จะได้ มีปัญหาอะไรมา เขาก็ผ่านมาได้หมด เราดูดาราดูโอปอล์ เราท้องพร้อมโอปอล์เลย แฝดสองเหมือนกัน เขาก็มีปัญหาแต่สุดท้ายเขาทุกอย่างผ่านไปได้หมด ทุกคนผ่านไปได้ เรายังไปไม่ถึง ตั้งแต่ดูมาเราหนักสุดแล้วนะ คนที่มีปัญหามาอ่านน่าจะมีกำลังใจ”
บางครั้งผู้หญิงอย่างเราถ้าวิทยาศาสตร์ตอบคำถามไม่ได้ก็หันไปพึ่งความเชื่อหาหมอดูกันบ้าง คุณโบว์เลยเน้นทำบุญเข้าไว้ให้มาก “ไปหามาหลายหมอดู เขาก็พูดไม่เหมือนกัน ไม่รู้จะเชื่อใครดี ตอนนี้เลยไม่เชื่อแล้ว ก็ทำบุญ เขาบอกให้เราทำอะไร เราทำหมด แต่สุดท้ายเขาบอกว่าทำนี่ๆๆ แล้วจะได้ เราก็ไม่เคยได้ซักที แต่เราก็ทำบุญต่อไป บางคนบอกให้เรากินมังสวิรัติ วันที่ตรงกับวันเกิดสัปดาห์ละครั้ง เราก็ทำเพื่อความสบายใจ ได้หรือไม่ได้ก็ไม่รู้ เพราะทำบุญก็ไม่ได้เสียหายอะไร”
คิดถึงข้อดีเอาไว้เยอะๆ
คุณโบว์บอกว่าทุกวันนี้ก็ยังอยากมีลูกอยู่ แต่ด้วยอายุที่เพิ่มขึ้นและงานที่ทำยังมีคุณค่าที่ได้ช่วยคนอื่น วันนี้ขอทำตรงนี้ให้ดีที่สุดก่อน “ตอนนี้งานที่เราทำก็ช่วยเหลือคนอื่นได้เยอะ นอกจากเป็นอาจารย์แล้ว ยังทำโครงการเรื่องความปลอดภัยบนท้องถนน พยายามลดอุบัติเหตุและเป็นวิศวกรที่ออกแบบถนน เพราะฉะนั้นเราได้ทำงานที่เป็นประโยชน์ ช่วยเหลือชีวิตคนตอนนี้ก็มีคนบริษัททำ CSR ให้เราเลือกจุดเสี่ยงที่มีคนเสียชีวิตเยอะๆ แล้วเขาให้เงินมาแล้วออกแบบวิธีการแก้ เราทำแบบนี้มาหลายที่แล้ว เลยรู้สึกว่าเราทำงานแบบนี้ช่วยคนได้ เราก็คิดเป็นข้อดีไปว่าถ้ามีลูกคงต้องเลี้ยงลูกไม่มีเวลา พอตอนนี้เต็มที่เลยเดินทางไปต่างจังหวัดดูไซต์งานเลยคิดว่าเขาคงให้เราทำงานที่ประโยชน์เลยไม่ส่งลูกมาหรือเปล่า”
ส่วนสามีก็เป็นกำลังใจที่อยู่ข้างคุณโบว์เสมอไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น และเป็นเพื่อนคู่คิดที่ให้กำลังใจอยู่ตลอดว่าอยู่กันสองคนไปจนแก่เฒ่าก็เป็นชีวิตคู่ที่น่าสนุกและมีความสุขได้เหมือนกัน และจะให้โอกาสตัวเองถึงอายุ 45 ปี ลองตั้งท้องอีกครั้งด้วยใจสบายๆ “ถ้าลูกยังไม่มา เราก็ทำงานไปก่อน จริงๆ ก็เคยน้อยใจว่าทำไมเราโชคร้าย เวลาเห็นคนที่เขาประสบความสำเร็จในการมีลูก อ่านนิตยสารหรือดูทีวีที่เขาเล่าเรื่องเขา ก็รู้สึกว่าเราหนักกว่าเขาทุกคน เพราะเรายังไม่มีลูกได้เลย ก็มองคนอื่นเขาผ่านไปประสบความสำเร็จไปแล้วอย่างน้องที่รู้จักเพิ่งแท้งครั้งเดียว เราก็จะบอกว่าพี่ผ่านมาแล้ว 7 ครั้ง จนเขารู้สึกดีขึ้นและมีลูกได้แล้ว”
คุณโบว์ฝากไว้กับ Momscream ว่าถึงจะเป็นความโชคร้าย แต่ก็คิดว่าเป็นความโชคร้ายที่กำลังจะผ่านไป เสียใจได้ และเราต้องลุกขึ้นให้ได้ด้วย “เสียใจไปตลอดชีวิตไม่ได้ มันคงเป็นความทรงจำที่ไม่ดีแต่อย่าให้กระทบชีวิตประจำวัน ก็ต้องพยายามใหม่ ถ้ายังอยากมีลูกอยู่ ถ้าอายุยังได้ ร่างกายยังแข็งแรงก็พยายามต่อไป และวันนึงก็น่าจะเป็นเราที่ประสบความสำเร็จบ้าง ขอให้เรื่องของเราเป็นกำลังใจให้อีกหลายๆ คนต่อไป ถึงจะไม่มีลูกจริงๆ ก็ยังสำเร็จในหน้าที่การงานได้ มีความสุขอย่างอื่นได้ค่ะ”
